We eten het even bij de supermarkt op want op straat eten is not done. Nadat onze buiken vol zitten gaan we op pad. We scoren eerst een bak thee voor mij. Daarna slenteren we door de straten op weg naar het paleis. Ondertussen maken we een korte stop in een park. Er staan werklui in een vijver en ze zijn er een soort alg aan het uithalen. Verderop is iemand een soort weckpotten aan het water geven. We lopen er heen en zien dat er plantjes in staan. Het zijn enorm veel weckpotten en we vermoeden dat er 's avonds licht op schijnt. We hobbelen weer verder. Het is echt opvallend dat het zo schoon is op straat. Geen peukje, geen papiertje, helemaal niets. We komen aan bij de ingang van het paleis. We mogen niet verder. We schieten wat foto's want vanaf de ingang van het paleis heb je een mooi uitzicht op de stad. We wandelen verder naar de ingang van de paleistuin. We kunnen door een stuk tuin lopen. Het is eigenlijk lunchtijd en ik heb best honger. Maar ja...hier valt natuurlijk niets te halen. Er is zelfs geen terrasje in de buurt. Nu je het zegt.....uberhaupt nog geen terrasje gezien. We lopen op een drafje door de tuin en gaan op zoek naar voedsel. Dat valt nog niet mee. Op de plek waar google maps een supermarkt aangeeft vinden we niets. Uiteindelijk vinden we een supermarktje. Achteraf blijkt dat de supermarktjes ook in "kantoorpanden" zitten. Die gebouwen zien er voor ons uit als kantoorpanden maar in werkelijkheid zit er van alles in. Na onze magen te hebben gevuld slenteren we weer verder. We lopen richting station om onze treinpassen te laten omzetten in echte kaarten. Daarna gaan we buiten even zitten. Even bijkomen. De jetlag zit nog in onze lijven en aangezien er nergens terrasjes zijn nemen we maar plaats op een stenen rand van een soort grote bloembak. Ik sukkel echt bijna in slaap en na een poosje wil ik verder omdat ik me gewoon niet lekker ga voelen van de vermoeidheid. Beter bezig blijven. We lopen een soort kantoorpand binnen waar allemaal winkels zijn. We slenteren weer wat rond en verbazen ons over hoe duur alles hier is. We nemen koffie bij de starbucks en zitten daar even op een paar krukjes. Daarna besluiten we om weer terug te lopen richting hostel. Onderweg op zoek naar avondeten. We komen langs een restaurantje waar we ramen kunnen eten. Een soort Japanse mie. Ook hier moeten we eerst bij de automaat bestellen. We nemen plaats aan een soort van bar. Er ligt een lijst voor onze neus en hierop moeten we invullen hoe we onze ramen willen. Spicey or not. Met knoflook of niet. Met uitjes of niet etc. Daarna haalt de meneer de papiertjes op en brengt ze naar de kok. Ook hier krijgen we water. Het is water of bier. Iets anders kun je volgens mij niet krijgen. Ook hier staat het eten al snel voor onze neus. We krijgen er stokjes bij en een chinese soeplepel. Ik ben niet zo goed in eten met stokjes en heb ook het gevoel dat ik er een puinhoop van maak. Ik ben blij met mijn soort van soeplepel. Het smaakt heerlijk. En ook hier geldt, heb je het op, dan ga je weg. Dus ook wij. Op naar het hostel. Hopelijk een betere nacht en trekken de zere voeten bij. In totaal vandaag ongeveer 17 km gelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten