zondag 28 juli 2019

Laatste dag Japan

We zijn begonnen aan onze laatste dag Japan. En het is weer een reisdag. We gaan naar Narita, een voorstad van Tokyo waar de luchthaven ligt. We slapen eerst uit. Nou ja, ik niet natuurlijk. Helaas. Ik denk dat ik per nacht maar hooguit 5 uurtjes slaap. Geen idee waarom. Dus ik zit al vroeg het verslag te tikken. Eigenlijk wilde ik gaan hardlopen maar Ries besloot toch niet mee te gaan en om nu alleen te gaan lijkt mij met mijn richtingsgevoel niet handig. En misschien voor het lichaam ook maar beter. 3 weken hitte, 3 weken bijna geen groenten, 3 weken weinig slaap. Lang leve vakantiešŸ¤£šŸ¤£.
Als iedereen wakker is gaan we voor de laatste keer ontbijt halen bij onze 7eleven. Ook vandaag staan de tafels en stoelen er niet. Dus moeten we weer in het parkje eten. Maar ook nu heeft het vannacht hard geregend en is alles zeiknat. Dus we staan te eten. Daarna terug naar het hostel. Tassen inpakken en nog even een kop thee drinken. Daarna op pad. We gaan metro in en metro uit en treintje in en treintje uit en uiteindelijk staan we rond 2 uur op het juiste station. We zien het hotel al liggen en lopen er naar toe. Uiteindelijk bleek er een veel kortere weg te zijn, maar ja....
Bij de balie blijkt dat we al kunnen inchecken. We vullen van alles in. Het gaat allemaal niet zo snel. Er staan namelijk 3 trainees achter de balie, maar er is geen echte baliemedewerker te bekennen. Maar goed, we staan koel. Dan krijgt Ries 2 pasjes en het verzoek om eerst bij 1 van de automaten achter zich te gaan betalen. Als dat gedaan is krijgen we onze pasjes voor de kamer. We kijken een beetje vreemd en gelukkig heeft een andere trainee dat door. Hij komt ons helpen bij de machine. De kaart stopt hij er in. We moeten het bedrag confirmen en dan stopt Ries de creditcard er in. En hoewel hij een visakaart heeft en die ook geaccepteerd moet worden volgens de tekens op de machine, geeft de machine aan dat het niet mogelijk is om te betalen. De trainee snapt er niets van en wij nog minder want nu kunnen we opeens wel aan de balie betalen. We betalen, krijgen de pasjes en gaan naar de 12e verdieping. De kamers zijn erg klein en ipv een kingsizebed staat er een twijfelaar. We verbazen ons even over de kleine ruimte en besluiten dan dat het toch maar voor 1 nachtje is. Job heeft geen zin om iets te doen. Ries wil naar de tempel en Lotte en ik willen naar de hottub. We trekken onze badpakken aan en de kimono die op het bed ligt. Met handdoek gaan we naar de tweede verdieping. Ik ben in eerste instantie verbaasd dat er een mannen en vrouwen kant is. Niet veel later weet ik waarom. Je moet naakt die hottub in. Lotte besluit meteen om niet meer te gaan. Ik twijfel nog maar mijn twijfel is voorbij als er een Japanse schone, maatje 34, binnen komt. Oke, laat maar. Ik ga wel in mijn eigen hottub. En zo zit ik later op de kamer in bad te zweten. Kopje thee er bij en een boekšŸ˜Š. Eigenlijk wel een beetje balende want anders was ik met Ries mee gelopen naar de tempel en was ik later in bad gegaan. Ik ben nog maar net het bad uit of Ries is al weer terug. Ik vertel over de hottub en dat ik het jammer vond dat hij al weg was en dat ik er aan zit te denken om alsnog naar de tempel te gaan. Maar ook Ries kent mijn gevoel voor richting en stelt voor om samen te gaan. Ik kleed me snel aan en we appen de kinderen dat we onderweg zijn. Zij slapen waarschijnlijk want bij het kloppen op de deur doen ze niet open. Het is een stukje lopen door het dorpje. Het is zondag tegen 5 uur en de boel gaat sluiten. Echt jammer. Geen tijd meer om door de winkeltjes te lopen. Eerst de tempel zien voordat het donker wordt. Het tempelcomplex is enorm groot en prachtig. Het is er erg rustig en dat is heerlijk. Wel is het heel erg vochtig en de muggen ruiken (maar dat is ook niet zo raar want ik ruik mezelf ook heel erg) mij want ik wordt verrot gestoken. Maar dat is voor latere zorg. We dolen over het complex en gaan dan weer terug richting hotel. Ondertussen kijkend bij de restaurantjes voor het eten. We stoppen nog even bij een 7eleven voor wat drinken. We zijn drijfnat dus het vocht moet worden aangevuld. Als we terug komen zijn Lotte en Job net wakker. Ze frissen zich op en we gaan dan eten. Ik neem als afsluiter sweet&sour. Het smaakt heerlijk. Alleen het eten met die stokjes.....pfff..... Ze zijn zo glad. Je kunt beter van die goedkope houten hebben. Na het eten lopen we nog even naar de mac voor Job. Hij heeft alleen maar een klein schaaltje nasi op dus hij kan nog wel wat gebruiken. Daarna weer terug naar het hotel en onze tassen klaar maken voor vertrek. Onze bus gaat om 6.40 weg naar het vliegveld dus we moeten vroeg op. En na nog een spelletje te hebben gedaan gaan we slapen in ons kingsize bed. Ow nee, de twijfelaar.

Het lukt niet om foto's bij te voegen dus die plaats ik als we in Nederland zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten