Kanazawa

Na eerst met z'n vieren uitgebreid ontbijt te hebben genuttigd zijn we op pad gegaan richting het kasteel. Allereerst komen we bij een grote vijver. Hierin zwemmen enorme koi karpers. Ik denk dat menig koi karper fan hier helemaal lyrisch zal worden. Ook zwom er een schildpadje. Zo schattig! We liepen door de kasteeltuin in en zagen in de verte het kasteel al liggen. Het witte kasteel. Het ziet er prachtig uit. We kunnen het terrein ook op. En we gaan door de toegangspoort. Daar kunnen we in dus lopen de trap op. Bij de ingang moeten we onze schoenen uit doen. Gelukkig is het nog aan het begin van de dag en ruikt alles nog redelijk fris. We worden in het engels welkom geheten door een meneertje en we krijgen een geplastificeerd A4tje in handen geduwd. Meneertje vertelt met in het engels (met een mooi accent) dat dit gebouw (de toegangspoort) nog niet zo lang geleden gerestaureerd is. We bedanken de man voor de info en lopen de ruimte door. Het is interessant om te zien hoe de muren zijn opgebouwd en we hebben vanaf hier ook een mooi uitzicht op het kasteel zelf, dat er zo mooi wit uit ziet. Ik vraag me af hoe vaak het gewit wordt. Als bij ons iets gewit is dan zitten er na een half jaar al weer onverklaarbare vlekken en vegen op de muur. Ik besluit de meneer te vragen. Maar blijkbaar kent hij alleen ingestudeerde zinnetjes. Op mijn vraag hoe vaak het kasteel gewit wordt, en voor het gemak doe ik er nog gebaren bij, krijg ik het zelfde verhaal te horen als bij binnenkomst. Ik probeer tussendoor nogmaals te vragen maar dat zal hier wel onbeleefd zijn want hij ratelt gewoon zijn verhaal af. Ik bedank hem maar en ga helaas zonder antwoord weg. We lopen de kasteeltuin door en gaan daarna door naar het park. In het park is het al lekker druk. Een foto maken zonder anderen er op wordt lastig. Het is vandaag een feestdag hier, dus daarom zal het wel extra druk zijn. Ook lopen er meer dan normaal, mensen in traditionele kleding. Het park is prachtig. Helaas staan de cherrie bomen niet in bloei, daarvoor zijn we te laat in het seizoen. Nadat we het hele park doorkruist hebben gaan we op zoek naar wat te drinken. We komen uit bij een family mart. Een supermarktje. Helaas ook hier geen hot tea voor mij. De rest neemt ijskoffie en ijs (en maar klagen dat ze het warm hebben). We slenteren door naar een gedeelte van de stad waar nog originele houten huisjes staan. Ook daar is het druk. Zeker bij de restaurantjes. Ondertussen is het namelijk al tijd voor de lunch en ook hier staan ze keurig in een rij te wachten totdat ze naar binnen mogen. Wij gaan richting ons hostel. Vlakbij zit een 7eleven en we gaan lunch halen en meteen kant-en-klaar maaltijden voor vanavond. Nu is er waarschijnlijk nog veel keuze. En inderdaad keuze genoeg. Ook qua lunch. We gaan weer voor de onigiri. Heerlijke gevulde rijsthapjes omwikkeld met een norivel. De lekkerste lunch ever. We eten de lunch in het hostel in de gezamelijke (prachtige) keuken. De maaltijden voor vanavond zetten we in de koelkast. Na de lunch gaan we "shoppen". We lopen door de straatjes die op de kaart worden aangeduid met shopping street. De zaakjes die open zijn, zijn muffige, stoffige zaakjes beheerd door oudere mensen. Het is ook opvallend stil in het straatje. We vermoeden dat het te maken heeft met de feestdag. We komen uit bij het station en we gaan alvast plaatsen reserveren voor de trein van morgen. We gaan in de rij staan bij het ticket center. Het is er best druk. Een paar tellen later komt er een mevrouw naar ons toe, gekleed in een bruinig uniform. Ze vraagt wat we komen doen. We leggen uit dat we plaatsen willen reserveren. Ze zegt dat we maar even met haar mee moeten lopen. We lopen het gebouw uit, de stationshal in. Ze brengt ons bij een kaartautomaat en toetst razendsnel in waar we heen gaan morgen en hoe laat etc. Binnen 20 seconden zijn onze plaatsen gereserveerd. Dat scheelde minstens een half uur wachten en wij weten nu dat we dus ook kunnen reserveren bij een automaat. We moeten alleen uitvogelen hoe want het ging zo snel dat we dat niet goed hebben gezien. We lopen het station weer uit en gaan naar een shoppingmall. Job en Lotte hebben nog wel wat op hun lijstje staan wat ze graag willen "scoren" hier. Het is er enorm druk. Het tegenovergestelde van de zogenaamde winkelstraten. Volgens mij is het er juist extra druk. Het is uitverkoop en bij bijna alle winkels krijg je vandaag 10% extra korting. Lange tijd lijkt het er op dat we echt Nederlanders zijn. Kijken kijken en niet kopen. Maar uiteindelijk vindt Job zijn sandalen (voor de helft van de prijs) en zijn overal (ook voor de helft van de prijs). Lotte vindt haar buckethat oftewel een speciaal soort hoedje.
Ik koop nog een heerlijk gebakje voor mezelf. Een soort cheesecake. Die ga ik vanavond lekker oppeuzelen onder het genot van een zelf gemaakt kopje thee. We drinken bovenin de mall nog wat en gaan dan naar de bussen. Hoewel het maar 2 haltes zijn en in principe het makkelijk te lopen is ben ik blij dat er nu bussen zijn. Alweer die voeten en benen die ik voel. Als we terug zijn in het hostel drinken we koffie en thee en storten ons daarna op ons eten. Het kant-en-klaar eten doet niet onder voor het eten in een restaurant. Ook hierbij zit weinig tot geen groente. Ik had daarom er ook een salade bij gekocht. Na het eten doen we gezellig een spelletje en drinken we koffie en thee en geniet ik van mijn taartje. We bedenken dat we nog iets voor het ontbijt moeten halen. Ries en ik willen morgen eerst gaan hardlopen en dat lukt bij mij niet zo best op een lege maag. We lopen naar de 7eleven en gaan daarna meteen door naar onze kamer. Job en Lotte gaan douchen. Ik ga in bad. Jawel....in bad. Hier in het hostel hebben ze op iedere verdieping een zitbad. Ik neem lekker "onze taal" mee (tijdschrift over de Nederlandse taal) en zit zo meer dan een half uur in bad. Zalig!! En nu....nu zo dit verslag afronden en mijn extra verslag nakijken op taalfouten. Best lastig om een verslag te tikken op je telefoon. Neemt aardig wat tijd in beslag en je kunt niet je hele regel zien.  Maar goed. Deze is af en gaat door de controle (oftewel Ries kijkt het even na op taalfouten en rare zinnen). Daarna lekker bed in. Morgen weer een reisdag. We gaan naar Kyoto.