Een "rustige" dag in Osaka

Osaka is een stad waar op zich veel te doen is maar waar weinig bezienswaardigheden zijn. Job had gisteren al aangegeven een chilldagje te willen houden. Lotte zou even kijken hoe ze zich zou voelen. We zetten op een rijtje wat we hier willen zien en Job geeft aan wat hij niet perse hoeft te zien. Zo komen we er op om vanmorgen het kasteel te bezoeken. Lotte gaat mee. We gaan de straat op en lopen door ons wijkje richting het station. Het valt ons op dat er veel geestelijk en lichamelijk gehandicapten zijn. Ook veel zwervers dat daar dan waarschijnlijk mee te maken heeft. Het lijkt wel of ze allemaal in 1 wijk gestopt zijn. Op het station aangekomen moeten we even wachten op het treintje. Het is nog niet zo druk dus kunnen we lekker zitten. Gaandeweg wordt het drukker. Vlakbij het kasteel stappen we uit en we blijken niet de enige te zijn. Er lopen veel ouders met meisjes in prinsessenkleding. We lopen de meute maar achterna. Ze moeten ook dezelfde kant op. Uiteindelijk moeten wij naar links en gaan zij rechtdoor richting een grote hal. Waarschijnlijk voor een optreden van de Japanse K3. Onderweg zien we ook nog dat er dit weekend een Belgisch bierfeest is. Het is weer een aardige klim richting het kasteel en als we boven komen gutst het zweet van onze lichamen. Hoe hoger hoe vochtiger lijkt het. Het kasteel is echt prachtig en mega hoog. We kunnen nog naar boven maar dan heb je alleen een uitzicht over de stad. Je ziet het kasteel verder niet van binnen. We besluiten om dit maar niet te doen. We lopen nog wat rond en genieten van het uitzicht. Daarna dalen we weer af om weer terug te gaan naar onze homestay. Onderweg gaan we nog op zoek naar een supermarkt. We besluiten om vanavond toch maar weer te gaan voor een kant en klaar maaltijd. In onze wijk zit niet echt een goed eettentje en Lotte heeft een zwakke maag dus nemen we het zekere voor het onzekere. Ondertussen is het al na twaalven dus nemen we ook meteen lunch mee. Na de lunch gaan Ries en ik weer op pad. Ik wil graag naar het Umeda sky building. Een futuristisch gebouw waar je een uitkijkplatform hebt. We gaan weer met de Osaka loop. We stappen uit op het station en we merken dat het een stuk drukker is dan gisteren. Op een plein waar we langs komen is een podium en daar zijn vandaag en morgen allemaal optredens. We kijken even en lopen dan weer verder. We moeten een tunneltje onderdoor en de muren zijn prachtig geverfd. Aan de andere kant van het tunneltje is het gebouw. Immens hoog. We moeten eerst naar de 3e verdieping. Daar is de ticketcounter. Er staat hier helaas niet bij hoeveel een ticket kost. Dus gaan we met de roltrap omhoog. Daar staat wel hoeveel het kost. En natuurlijk, net als alles hier, moet je er de hoofdprijs voor betalen. 1500yen. Oftewel ongeveer 13 euro. Nou laat dan maar zitten. We gaan wel naar het dakterras van de shoppingmall. Dus hobbelen we weer terug. We gaan naar het dakterras. Het is er gezellig druk. We gaan zitten en ik ga wat drinken halen. We genieten van de bedrijvigheid en van de warmte. Na enige tijd besluiten we om nog verder naar boven te gaan. Er zijn alleen trappen dus klimmen we weer flink omhoog. Daar is het uitzicht over de stad nog mooier. Ook is hier een moestuintje aangelegd met courgette, aubergine, tomaatjes, paprika, pepers etc. Er hangen zelfs druiven. Echt heel leuk om te zien. Ik wil nog even naar de 9e verdieping om een souveniertje voor Marlou en Thom te kopen. Maar we nemen per ongeluk de verkeerde roltrap en komen te laag uit. We zien wel dat het heel erg druk is op de plek waar we gisteren zo lang hebben gezeten. We kijken eens goed en zien dan dat er iemand staat op te treden. We besluiten een kijkje te gaan nemen en pakken de roltrap. Nu kun je in Nederland meestal van verdieping naar verdieping met de roltrap en zijn ze daar om niet zo hoog. Hier kun je meteen 3 verdiepingen naar beneden en sta je dus wel even op de roltrap. We kijken even bij het optreden en gaan dan weer omhoog naar de 9e. We kopen het souvenier en gaan dan op zoek naar een 7eleven. Lotte wil graag de icetea van daar en Job het zwarte thee cakeje. We dalen weer helemaal af naar begane grond niveau om vervolgens weer omhoog en weer naar beneden te moeten voor onze trein. Het is nu echt knetterdruk op het perron. Er stappen ook hordes mensen uit de treintjes en er moeten er ook weer veel in. Het is flink proppen. Op de één of andere manier is die van ons niet zo druk en kunnen we lekker even zitten. Toch vermoeiend dat lopen. We stappen uit en willen nog even bij een supermarkt kijken voor ontbijt voor morgen. We nemen de achteruitgang van het station waar we gisteren ook uitgingen. Het aanzicht van al die zwervers vind ik toch bijzonder. De communities zijn hier heel sterk maar op de één of andere manier zijn ze toch verstoten. We wandelen naar de supermarkt langs allemaal "vreemde" figuren. De supermarkt blijkt een grote te zijn voor begrippen van de stad. Ze verkopen er volop groenten en allemaal spullen die voor ons niet herkenbaar zijn. Ik vind het ook hier heerlijk om door de supermarkt te struinen. Het zou het alleen net even wat leuker maken als er ook in het engels bij de producten zou staan wat het is of wat er in zit. Nu is het gokken en gaan we het sowieso niet kopen. We kopen wat we nodig hebben en gaan weer terug naar de homestay. Lotte vond dat we lang erg waren en was een beetje ongerust. De omgekeerde wereld maar wel lief dat ze zich zorgen maakt over ons. We storten ons op onze maaltijden met 2 ons groenten (min 198 gram🤣🤣). Vanavond maar even een rustig avondje. Morgen er weer tegenaan.